ناوى عوتبەی كوڕی ئەسیدی كوڕی جاریەیە، كونیەكەى ئەبووبەصیرەو زیاتر بەو كونیەی ناسراوە.[1]

 ئەبووبەصیر لە مەككە موسڵمان بووبوو، بەڵام كۆچی نەكردبوو بۆ مەدینە، جا كاتێك رێككەوتنى حودەیبیە كرا، ئەبووبەصیر كۆچی كرد بۆ مەدینە و چو بۆ لاى پێغەمبەر (صلى الله عليه وسلم)، قوڕەیشیەكانیش دوو كەسیان نارد بۆ مەدینە تا بەپێی رێككەوتنەكە ئەبووبەصیر وەربگرنەوە، پێغەمبەرى خوایش (صلى الله عليه وسلم) ئەبووبەصیری تەسلیم كردەوە، ئەو دوانە ئەبووبەصیریان برد تا گەیشتنە ذيلحولەیفە، دانیشتن تا بڕێك خورما بخۆن، ئەبووبەصیر بە یەكێك لەو دوانەى وت بەخوا فلآنە كەس شمشێرەكەت زۆر چاكە، ئەویش شمشێرەكەى لە كالان دەركرد و وتى بەڵی وایە بەخوا زۆر چاكە، چەند جار تاقیم كردووەتەوە، ئەبووبەصیر وتى ئادەى با بیبینم، ئەویش شمشێرەكەى پێدا، ئەبووبەصیر خێرا كوشتی، كابراى تریش رایكرد بۆ مەدینە و بە پەلە خۆی كرد بە مزگەوتدا، پێغەمبەر (صلى الله عليه وسلم) فەرمووى (ئەم كابرا ترس گرتوویەتى)، كە كابرا گەیشتە لاى پێغەمبەر (صلى الله عليه وسلم) وتى بەخوا هاوەڵەكەم كوژرا و منیش دەكوژێت، ئینجا ئەبووبەصیر هات بۆ لاى پێغەمبەر (صلى الله عليه وسلم) و وتى ئەی پێغەمبەرى خوا (صلى الله عليه وسلم) خوا پەیمانەكەى تۆی بردەسەر و تۆ منت گێڕایەوە بۆیان، دواتر خوا منى لە دەستیان رزگار كرد، پێغەمبەر (صلى الله عليه وسلم) فەرمووى (ويل أمه مسعر حرب، لو كان له أحد)، (هاوار بۆ دایكی چ جەنگ هەڵگیرسێنێكە ئەگەر كەسێكی بۆ ببوایە)، ئەبووبەصیر كە ئەوەى بیست زانى پێغەمبەر (صلى الله عليه وسلم) هەمدى دەیداتەوە بە قوڕەیشیەكان، بۆیە چوو و تا خۆی گەیاندە كەنار دەریا، دواى ئەوە ئەبووجەندەلى كوڕی سوهەیلیش لە مەككە موسڵمان بوو و خۆی گەیاند بە ئەبووبەصیر،[2] نزیكەی حەفتا كەسی لەگەڵ بوو كە چوون بۆ لاى ئەبووبەصیر، دواتر كە هەواڵى چوونى ئەبووجەندەل بلآوبوویەوە، هەندێ لە غیفاریەكان و ئەسلەم و جوهەینەو خەڵكێكی تریش چوونە پاڵیان تا ژمارەیان گەیشتە نزێكەى سێ سەد جەنگاوەر،[3] ئیتر هەر قوڕەیشیەك موسڵمان دەبوو خۆی دەگەیاند بە ئەبووبەصیر تا بوون بە دەستەیەك و هەر كاروانێكی قوڕەیشیان بەدی بكردایە رێیان پێ دەگرت و دەیانكوشتن و سامانەكەیان دەبردن، قوڕەیش ناچار نێردراویان نارد بۆ لاى پێغەمبەر (صلى الله عليه وسلم) و تكایان لێكرد و وتیان هەركەس هات بۆ لات با بمێنێتەوە، ئینجا پێغەمبەر (صلى الله عليه وسلم) هەواڵی نارد بۆ ئەبووبەصیر و هاوەڵانى، خواى گەورەش ئایەتى دابەزاند (وَهُوَ الَّذِي كَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنْكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ عَنْهُمْ بِبَطْنِ مَكَّةَ مِنْ بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَكُمْ عَلَيْهِمْ وَكَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرًا (24) هُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَالْهَدْيَ مَعْكُوفًا أَنْ يَبْلُغَ مَحِلَّهُ وَلَوْلَا رِجَالٌ مُؤْمِنُونَ وَنِسَاءٌ مُؤْمِنَاتٌ لَمْ تَعْلَمُوهُمْ أَنْ تَطَئُوهُمْ فَتُصِيبَكُمْ مِنْهُمْ مَعَرَّةٌ بِغَيْرِ عِلْمٍ لِيُدْخِلَ اللَّهُ فِي رَحْمَتِهِ مَنْ يَشَاءُ لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (25) إِذْ جَعَلَ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجَاهِلِيَّةِ) (الفتح: ٢٤ – ٢٦)،[4] لە نامەكەیدا پێغەمبەر (صلى الله عليه وسلم) فەرمانى كردبوو بە ئەبووبەصیر و ئەبووجەندەل هاودەم بە هاوەڵەكانیان بچن بۆ مەدینە و ئیتر رێ نەگرن بە كاروانى قوڕەیشیەكان،[5] كاتێك نامەكەى پێغەمبەر (صلى الله عليه وسلم) گەیشتە لاى ئەبووبەصیر، ئەبووجەندەل نامەكەى دەخوێندەوەو ئەبووبەصیریش نەخۆش بوو و وەفاتى كرد، ئەبووجەندەل لەوێ نوێژی لەسەر كرد و ئەسپەردەى كرد و لەسەر گۆڕەكەشی مزگەوتێكی دروست كرد.[6]

لەو ماوەدا كە ئەبووبەصیر لەوێ بوو، جارێك كاروانێكى قوڕەیشیەكان هاتن كە ئەبولعاصی زاواى پێغەمبەرى خوایان (صلى الله عليه وسلم) تێدا بوو و موسڵمان نەبووبوو، ئەبووبەصیر هەموویانى گرت و چی سامانیان هەبوو لێی وەرگرتن، دواتر رێی دا ئەبولعاص بڕوات و ئەبولعاصیش چوویە مەدینە، ئەوكات زەینەبی خێزانى كە كچی پێغەمبەر (صلى الله عليه وسلم) بوو لە مەدینە بوو، زەینەب پەناى ئەبولعاصی داو پێغەمبەریش (صلى الله عليه وسلم) راوێژی كرد بە هاوەڵان ئایا ئێوەش پەناى دەدەن؟ هاوەڵانیش رازى بوون، دواتر كە ئەبووبەصیر هەڵوێستی پێغەمبەرى خواى (صلى الله عليه وسلم) لەو بارەوە بینی، دیلەكانى تری ئازاد كرد و چی لێ وەرگرتبوون هەمووى پێدانەوە.[7]