عن أَبَي هُرَيْرَةَ قال: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ:
كُلُّ أُمَّتِي مُعَافًى إِلَّا المُجَاهِرِينَ، وَإِنَّ مِنَ المُجَاهَرَةِ أَنْ يَعْمَلَ الرَّجُلُ بِاللَّيْلِ عَمَلًا، ثُمَّ يُصْبِحَ وَقَدْ سَتَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ، فَيَقُولَ: يَا فُلاَنُ، عَمِلْتُ البَارِحَةَ كَذَا وَكَذَا، وَقَدْ بَاتَ يَسْتُرُهُ رَبُّهُ، وَيُصْبِحُ يَكْشِفُ سِتْرَ اللَّهِ عَنْهُ.
متفق عليه.
ئەبووهوڕەیرە دەڵێت: بیستم لە پێغەمبەر (صلی الله علیه وسلم) دەیفەرموو:
ئوممەتی من هەموویان بەر لێبوردنی خوا دەکەون جگە لەوانەیان کە نهێنی خۆیان هەڵدەماڵن، ئەوەی کابرایەك لە شەودا کارێکی ناشیرین دەکا و خوا بۆی دەپۆشێ، کەچی کابرا بۆ بەیانی دەچێ تاوانی خۆی ئاشکرا دەکا و دەڵێ ئەی فڵان و فیسار! من دوێنێ شەو ئیشێکی واو وام کرد، تەماشاکەن ئەو کابرایە خودا بە شەو پەردەی بۆ دەکا، کەچی ئەو دەچێ بە رۆژ پەردەی خودا لەسەر نەنگ و شوورەیی خۆی هەڵدەداتەوە.